Leczenie - Fotochemioterapia i fotofereza

Fotochemioterapia jest metodą łączącą działanie światła ultrafioletowego, stosowanego w tradycyjnej fototerapii z podażą substancji uwrażliwiających organizm na nadfiolet, tzw. psoralenów. Jest to jedna z najefektywniejszych metod leczenia łuszczycy, nie zapobiega jednak nawrotom choroby. Jest łatwa w stosowaniu, sprawia mniej kłopotów niż używanie maści i na ogół nie ma objawów ubocznych, jednakże w przypadku erytrodermii i łuszczycy stawowej wymaga skojarzenia z retinoidami. Naświetlania stosuje się 2–3 razy w tygodniu, a leczenie przynosi efekt po 20 zabiegach.

W leczeniu łuszczycy przeprowadza się najczęściej:

• PUVA (ang. Psoralen Ultra-Violet A) – klasyczne naświetlanie promieniami UVA (320–400 nm, szczyt naświetlania 365 nm) oraz podaż doustnych psoralenów (8-metoksypsoralen czy 5-metoksypsoralen) godzinę, dwie przed zabiegiem. PUVA może powodować powikłania oczne i skórne, w tym prowadzić do poważnego raka kolczystokomórkowego;
• Re-PUVA – zabieg PUVA skojarzony ze stosowaniem retinoidów;
• UVB-broad band – fototerapia z całym zakresem promieniowania UVB (280–320 nm);
• UVB-narrow band – fototerapia z wąskim spektrum promieniowania UVB o zakresie 311 nm;
• SUP (ang. Selective UVB Phototherapy) – selektywna fototerapia z promieniowaniem o zakresie 305–325 nm;

Fotoferezę poazustrojową (ang. extracorporeal photopheresis, ECP) polega natomiast na uwrażliwieniu limfocytów psoralenami, środkami zwiększającymi wrażliwość na nadfiolet, a następnie ich odseparowaniu i pozaustrojowym napromieniowaniu promieniami UVA.

Leczenie łuszczycy: Farmakoterapia zewnętrzna | Farmakoterapia ogólna | Fotochemioterapia i fotofereza | Leczenie łuszczycy skóry owłosionej | Alternatywne metody leczenia | Profilaktyka