Czynniki wyzwalające chorobę

Za czynniki uwalniające rzut łuszczycy uważa się przede wszystkim infekcje bakteryjne i wirusowe, uszkodzenia lub podrażnienia skóry, stres, wstrząs psychiczny, a także reakcje na przyjmowane leki lub używki. Wśród infekcji najbardziej niebezpieczne są choroby górnych dróg oddechowych i dróg moczowych oraz próchnica, które wywołane zostały przez paciorkowce lub drożdżaki. Duże niebezpieczeństwo ciągną za sobą także wirusy ospy wietrznej, różyczki, odry i półpaśca. Białka bakteryjne, drożdżakowe lub wirusowe działają na układ odpornościowy jako superprzeciwciała i prowadzą do nadwrażliwej reakcji organizmu. W wyniku tego dochodzi do silnego pobudzenia limfocytów, które zwiększają proliferację łuszczycową naskórka.

Do łuszczycy może predysponować także nadwaga, która sprzyja zakażeniom grzybiczym, cukrzyca typu 2 oraz dna moczanowa, których przebieg zakłóca fizjologię metabolizmu. Zdarza się, że do rozwoju schorzenia przyczyniają się zadrapania, rany, poparzenia słoneczne, poparzenia wrzątkiem, a nawet ucisk wywołany niewygodnym strojem (zegarkiem, paskiem lub ściągaczem) szczególnie w okolicy łokci, kolan, dłoni i stóp. Zdarza się, że u osoby cierpiącej już na łuszczycę, atak choroby może wywołać niewielkie ukłucie, np. podczas szczepienia, jest to tzw. objaw lub fenomen Köbnera.

Na pogorszenie obrazu choroby mają wpływ leki beta-blokujące stosowane u osób z nadciśnieniem, sole litu stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych (depresja), leki antymalaryczne, kortykosteroidy, interferon oraz zmiany w gospodarce hormonalnej w okresie dojrzewania lub przekwitania. Częste spożywanie alkoholu lub jego nadmierne spożywanie może powodować zaostrzenie się choroby i jej cięższy przebieg. U 30% chorych rzut choroby wywołany jest z powodu silnego stresu, a wielu przypadkach właśnie problemy psychologiczne i psychiczne powodują zaostrzenie się stanu. Niekorzystnie wpływa także zła higiena życia codziennego – niedobór snu, palenie papierosów, niedostateczna lub nadmierna pielęgnacja ciała.